miejsce zamieszkania

См. также в других словарях:

• miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

• dawny — dawnyni, dawnyniejszy 1. «odległy w czasie, sięgający dalekiej przeszłości, pochodzący z odległych lat; starożytny, staroświecki» Dawny strój, przesąd, zwyczaj. Dawne nazwy, tradycje. Przywracać czemu dawny wygląd. Najdawniejszy zabytek… …   Słownik języka polskiego

• domicyl — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} stałe miejsce zamieszkania {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• migrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, migrowaćruję, migrowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: zmieniać miejsce zamieszkania, przenosić się z miejsca na miejsce; przesiedlać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Demographics of Białystok — This article is about the demographics. For information about other facets of Białystok, see Białystok. Historical populations Year Pop. ±% 1857 13,787 …   Wikipedia

• adres — m IV, D. u, Ms. adressie; lm M. y 1. «miejsce zamieszkania lub pobytu osoby, siedziba instytucji itp.; oznaczenie tego miejsca» Stały adres. Podać adres. Pisać, wysłać list pod czyimś adresem. Posłać, pójść pod wskazany adres. ∆ Adres pomocniczy… …   Słownik języka polskiego

• getto — n III, Ms. getcie; lm D. gett «część miasta obrana lub przymusowo wyznaczona jako miejsce zamieszkania dla mniejszości narodowej lub religijnej; w czasie II wojny światowej przymusowo zamknięta dzielnica żydowska, której utworzenie przez… …   Słownik języka polskiego

• klasztor — m IV, D. u, Ms. klasztororze; lm M. y 1. «zgromadzenie zakonne; zakon» Klasztor męski, żeński. Wstąpić do klasztoru. □ Dłużej klasztora niż przeora. 2. «budynek lub kompleks budynków stanowiących wspólne miejsce zamieszkania zakonnic lub… …   Słownik języka polskiego

• wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… …   Słownik języka polskiego

• zamieszkanie — n I rzecz. od zamieszkać ∆ Miejsce zamieszkania «miejscowość, w której ktoś mieszka, w której jest zameldowany» …   Słownik języka polskiego